بررسی شیوع عفونت توکسوپلاسمایی و برخی از عوامل خطر مرتبط با آن در استان چهارمحال و بختیاری

زمینه و هدف: توکسوپلاسما گوندی ای یکی از شایع ترین علل عفونت های پنهان در انسان در سرتاسر جهان محسوب می شود. میزان شیوع و بروز عفونت توکسوپلاسمایی و عوامل خطر مرتبط با آن در مناطق مختلف جهان و حتی نواحی مختلف یک کشور متفاوت است. این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع و برخی از عوامل خطر مرتبط با عفونت توکسوپلاسمایی در مناطق مختلف استان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، بر اساس هرم سنی-جنسی جمعیت استان، 990 نمونه سرم جمع آوری شده از مراجعه کنندگان به آزمایشگاه های تشخیص طبی استان با استفاده از روش سنجش ایمنی آنزیمی (الایزا) از نظر وجود آنتی بادی های (igg) اختصاصی ضد توکسوپلاسمایی مورد آزمایش قرار گرفت. اطلاعـــات دموگرافی جمعیت مورد مطالعه از طریق تکمیل پرسشنامه جمع آوری و داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های آماری کای دو، tمستقل و مدل رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر طیف سنی افراد مورد مطالعه از 85-1 سال (میانگین23/18±89/27) متغیر بود و 339 نمونه (2/34%) از نظر وجود آنتی بادی igg ضد توکسوپلاسمایی مثبت ارزیابی گردید. ارتباط آماری معنی داری بین سن، محل سکونت، شغل، سطح تحصیلات و عادات غذایی افراد با شیوع آنتی بادی های فوق وجود داشت (05/0p<). مدل رگرسیون لوجستیک نشان داد که در این منطقه دو متغیر سن و محل زندگی از مهمترین عوامل خطر مؤثر در شیوع عفونت توکسوپلاسمایی بودند. نتیجه گیری: در این منطقه از کشور، قریب یک سوم از جمعیت به عفونت توکسوپلاسمایی مبتلا گردیده اند و هنوز بخش عمده ای از افراد نسبت به ابتلاء به این عفونت حساس بوده و ممکن است با افزایش سن و در خلال زندگی آینده به آن مبتلا گردند. بنابراین، لازم است دست اندرکاران بهداشتی منطقه برای پیشگیری از وقوع عفونت توکسوپلاسمایی و کاهش میزان شیوع و بروز آن با تدوین برنامه های بهداشتی مناسب سطح آگاهی آحاد جامعه و بویژه گروه های در معرض خطر را در مورد چگونگی انتقال انگل، روش های پیشگیری از آن و عوامل خطر عفونت ارتقاء دهند.